کتاب صوتی در انعکاس کوچه های خیس (عدم تمدید - 5 اسفند 97)

تابستان که می شد
نگران بودیم نکند ملخ ها بزنند به سیم آخر
به مزرعه
و نان بالا برود از نرخ، از آجر
اینها را پدربزرگ می گفت
اینها را حسن جنت مکان سروده، محمدجواد بیگلرزاده برایش آهنگ ساخته و مهدی پاکدل دکلمه کرده، در آلبوم «در انعکاس کوچه های خیس».
اولین آلبوم موسیقی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون 13 قطعه دارد. مهدی پاکدل گرچه پیانو و گیتار الکتریک می نوازد، اما خود را متخصص در زمینه موسیقی نمی داند، قصد خوانندگی هم ندارد. اما در مراسم رونمایی آلبوم گفته دوست دارد در حد دکلمه و فضاهای مشابه در این عرصه فعالیت کند.
«در انعکاس کوچه های خیس» آلبومی کلاسیک است با فضایی منسجم در اغلب قطعات که به فضای موسیقی آمبینت و مینیمال نزدیک شده است. گرچه صدای سازهای مختلف از تار و ویولن و آکاردئون گرفته تا اُبوا و کلارینت در این آلبوم شنیده می شود، اما پیانو و ویولنسل حضور پررنگ تری دارند.
نام آهنگ ها بسیار نوآورانه است: «منم کورم»، «پارک مثل پارکینسون» و ... . تعابیر خیال انگیز شاعرانه هم در شعرها کم نیست: «به شهادت والیوم ها، هفتمین پادشاه که ندیدیش، من بودم». شعر، تصاویری زنده از کلمات را پیش روی مخاطب ترسیم می کند و موزیک، روایت را به انتزاع می کشد، مثل آهنگ «آوار»:
باید بروم
فکرهایت را بکن
سگ های امداد تحمل این قایم باشک را ندارند
و مهدی پاکدل هم صدای خود را کاملا به لحن و ریتم شعر و موسیقی می سپارد: لحنش رمانتیک می شود وقتی شعر عاشقانه است، و حماسی می شود وقتی با سازهای کوبه ای همراه می شود در «چشمی برای عاشقی». و بعد، ناگهان کوبه ای ها می روند و پیانو می آید مثل آرامش بعد از طوفان.
کاور آلبوم با عکس هایی از پای فیل طراحی شده و عکس ها و نوشته هایی از سه هنرمند، که یکی آلبوم را به برادر درگذشته اش تقدیم کرده، دیگری درخواست تعبیر خواب کرده و سومی گفته «ترکیب شعر و موسیقی جهانی یگانه می سازد، جهانی که زندگی در آن حتما زیباتر است».