همیشه ناتموم قصه ی عشق
همیشه خط آخر نقطه چینِ
یکی میره مثل رودی پریشون
یکی سنگ صبور ته نشینِ
همین دلتنگی های مونده از عشق
به اون عاشق نبودن ها می ارزه
جهان مال منه وقتی که هر شب
برای دیدنت جونم می لرزه
جهان ماله منه وقتی که سنگم
جهان ماله منه وقتی که رودم
جهان مال منه وقتی کنارت
روی یک صندلی نشسته بودم
یکی میره که بارون و بیاره
یکی می مونه که زخمی سنگ
یه عمر آزگار که زمونه
داره با عشق ادم ها می جنگه
یکی میره که بارون و بیاره
یکی میره پی نیمش بگرده
یکی میمونه که یک عمر هر شب
پی روح سراسیمش بگرده
همیشه ناتموم قصه ی عشق