قلب تو از جنس سنگه ، قلب من عاشق ترینه/
هر قدم دور میشی از من ، گریه به چشمام میشینه/
این دل دیوونه از تو ، پر غرور از جنس کوه شد/
از بهار میگفتی اما ، با خزونت رو به رو شد/
همه شبهامو نبودی ، با خیالت سر میکردم/
همه فصلاتم بهاری ، من همون پاییز قبلم/
به دلم میگفتم اینجاست ، تو دلم صدات میکردم/
توی قاب عکس سردت ، روز و شب نگات میکردم/
دل به رویا میدم هر شب ، غرق رویای تو میشم/
درد و دلهامو شبونه ، من به عکسای تو میگم/
وقتی سمت آینه میرم ، مردی از تبار غصه/
این سوال بی جواب ، طعنه وار ازم میپرسه/
چی سرت آورده دنیا ، اینجوری شکسته چهره ت/
حرف من براش سکوته ، با یه دنیا بغض و حسرت/
عشق و عاشقی کجا بود ، ما که از تبار دردیم/
هرجا پا نذاشته دیدیم ، سمت غصه برمیگردیم/
زخم تنهایی عمیق شد ، هرچی از رفتن گذشتیم/
منو مرد توی آینه ، بی صدا به پات شکستیم/
دل به رویا میدم هر شب ، غرق رویای تو میشم/
درد و دلهامو شبونه ، من به عکسای تو میگم/
وقتی سمت آینه میرم ، مردی از تبار غصه/
این سوال بی جواب ، طعنه وار ازم میپرسه/
چی سرت آورده دنیا ، اینجوری شکسته چهره ت/
حرف من براش سکوته ، با یه دنیا بغض و حسرت