دانلود آلبوم اشک سیاه

این ترانه
جیغ یه گربه وحشی
تو سراشیبی تند انقضاس
در دوره ای که همه از چشم و ابرو و ناز و فراق معشوق می خوانند، کسانی هم برای یوزپلنگ آسیایی می خوانند، برای بمباران شیمیایی سردشت، زباله هایی به وسعت یک قاره، آتش سوزی جنگل گلستان، شکار نهنگ ها و .... . خورشید سیاه شبیه اغلب گروه های موسیقی این روزها نیست، و آلبوم دومش، «اشک سیاه» هم.
خورشید سیاه با انتشار آلبوم «خرس سیاه بلوچی» در اسفند 1392، خود را به عنوان اولین و تنها گروه موسیقی حامی محیط زیست در ایران معرفی کرد و آلبوم دومش، «اشک سیاه» هم 11 آهنگ دارد که همه پر از دغدغه های زیست محیطی هستند. شاید برای بیان رسای همین دغدغه ها و اعتراض هاست که خورشید سیاه، سبک راک را برگزیده است. این گروه بر مبنای مختصات ملودیک زبان بومی به تلفیق شعر و ملودی می پردازد و از وجوه تکنیکال غربی برای تشدید فریادهای شرقی خود بهره می گیرد.
جهانگیر رها، طاهر علیرمضانی، آرش اسلامی و علی فرهمند اعضای گروه خورشید سیاه را تشکیل می دهند که سرودن ترانه ها، ساخت و تنظیم آهنگ ها و نوازندگی را خودشان انجام می دهند.
اغلب آهنگ های خورشید سیاه، طنزی تلخ و گزنده دارد، مثلا وضعیت ناگوار معیشتی محیط بانان را اینگونه تصویر می کند «یه شبانه روز ماموریت اطفای حریق سی تومن! تازه اونم اگه بدن!»، یا بی اعتنایی نسبت به قربانیان بمباران شیمیایی سردشت را نکوهش می کند «کی می دونه سردشت کجاس، روی زمین یا رو هواس، هفتم تیر شصت و شش، کجای این تقویم ماس؟». بعد، «داروگ» و نیما یوشیج را به مدد می طلبد تا از خشکسالی گلایه کند و از آموزه های ایل، کویر لوت، هولوکاست جنگل، قاره کثیف و میمند و شهداد می گذرد تا به ریزگرد عربی برسد:
تو وانفسای کج دار و مریز این همه ریز و درشت عصبی
به من و حال و هوای خسته جغرافیای من هجوم آورده
ریزگرد عربی