وقتي تو رفتي تازه فهميدم
اين شهر بدونِ تو يه ويرونس
تو تك تكِ خيابوناش گشتم
فرقي نداشت بيرونِ يا خونس
فرقي نميكرد واسه من انگار
روزام چجوري داشت سرميشد
هرروز عكساتو همش دريا
دريا همش طوفاني تر ميشد
تو خونمون مثل زمستونه
چون گرميِ نگاتو كم داره
بعضي شبا يادم ميره گرما
از بس كه دوريت لرز مياره
هرشب با روياهات من زندگي كردم
هر سال واسه عشقت ديوونگي كردم
با تك تكِ عكسات خوابيدم
هرشب با عكسات ديگه هم تختم
برگشتنِ تو ديگه ممكن نيست
من ديگه با عكسات خوشبختم