ساخت آهنگ سرزمین مادری در سال ۱۳۹۱ به پایان رسیده بود که پس از پیگیری و تشویق استادم، برای ضبط استودیویی اثر حاضر، پیشنهاد دادند که تاری به گونهی بداهه بر این اثرِ از پیشساختهشده بنوازند. احساس من در ابتدا این بود که ترکیب این نوع موسیقی با ساز سنتی چندان مورد پسند نباشد، ولی پس از اجرای تمهای بداهه روی آهنگ با یک ترجمان کاملا متفاوت روبرو شدم که به باور من تنها با مضراب و پنجهی خاصی که ایشان در این کار ارائه کردند میسر میشد.
در بخش پایانی نیمه دوم اثر، تار اجرایی آوازین و در پس آن واریاسیونی پویا روی تم اثر نواخته است که پایانِ بخشِ دوم اثر را تراش داده، که این زایشی خلاقانه است که من خود شاهد آن بودم که البته با چنان ظرافتی ساخته و پرداخته شده که جملهبندی و اجرای موزیکال و آسمانیش را به خوبی میتوان حس کرد. برای درک بهتر آفرینش این بخش، لازم به ذکر است که من به پیشنهاد استادم آکوردهای تم اصلی اثر را بدون تغییر نواخته و ایشان آزادانه به ارائهی نوینی از این بخش پرداخته، که تابآوردن در برابر جذبه دلکشش گریزناپذیر است.