عشق، کلمه ای به غایت پیچیده که هرگز نمی توان آن را در یک تعریف مختصر گنجاند. سال هاست که شاعران جهان می کوشند تا چنین کنند. «رابرت بِرنز»، شاعر انگلیسی، آن را همچون یک گل سرخ می داند. و یا شکسپیر، آن را همچون علامتی می داند که در میان طوفان ها می درخشد و هرگز متزلزل نمی شود. در یک فیلم عاشقانۀ کلاسیک، آن را چیزی باشکوه معرفی می کنند و در جایی دیگر می گویند، عشق آنست که هرگز نگویی متأسفم. اکنون پرسش این است که آیا چیزی به این باشکوهی؛ به این مهمی؛ به این اسراسرآمیزی و تا این حد شخصی، می تواند یک فرمول داشته باشد؟ آیا می توان برای عشق یک «نسخه» نوشت؟
در یک کلمه باید گفت: "بله!"