جمال الدین ابومحمد الیاس ابن یوسف ابن زکی این موید، متخلص به نظامی شاعر و داستانسرای پارسی زبان قرن ششم هجری است. او را به عنوان پیشوای داستانسرایی در ادبیات فارسی میشناسند. آرامگاه حکیم نظامی هم اکنون در گنجه قرار دارد.
از زندگانی نظامی اطلاعات دقیق در دست نیست. آنچه مسلم است، او در شهر گنجه میزیسته و در همین شهر نیز وفات یافت. او خیلی زود یتیم شد و تحت حمایت دایی مادرش بزرگ شد و به تحصیل پرداخت. مادر او از اشراف کرد بوده و نام پدرش یوسف ابن زکی ابن موید بوده است.
از مهمترین آثار این شاعر بزرگ فارسی زبان میتوان خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر، اسکندرنامه، محزن الاسرار و دیوان قصاید و غزلیات را نام برد.