مجید خلج

«مجید خلج» سال 1341 در قزوین به دنیا آمد. او نوازنده تمبک، زنگ سرانگشتی، دف و دایره است. از وی به عنوان صاحب سبک و خالق شیوه جدیدی در بداهه پردازی، همراهی ساز و بازگرداننده «زنگ سرانگشتی» به موسیقی ایرانی یاد می شود. کار موسیقی را از هفت سالگی آغاز کرد و در نهایت با تشویق و معرفی «داریوش طلایی» به مرکز مطالعات موسیقی شرق دانشگاه «سوربن» پاریس راه یافت. همکاری پانزده ساله ی او با دانشکده موسیقی «بازل» در سوئیس باعث ترویج موسیقی ایرانی شد. وی با اساتیدی چون «حسین علیزاده»، «داریوش طلایی»، «محمد رضا شجریان»، «حسین عمومی» و «محمد رضا لطفی» همکاری کرده است. نتیجه این همکاری ها آثاری چون کنسرت «همایون و نوا»، «سایه روشن»، «چشمه نوش»، «سرود گل» و «نوای نور» می باشد.