«علی اکبر شیدا» موسیقی دان، شاعر، ترانه سرا و خوشنویس سال 1259 در طالقان به دنیا آمد. تن به زندگی درویشی و فقر عارفانه داد. شیدا در سال های اوج جنبش ادبی موسوم به «بازگشت» که رهایی از قوانین شعر کلاسیک بود رشد کرد. او صاحب مشهورترین آثار موسیقی یکصد سال اخیر است. در سال هایی که شیدا سه تار می نواخت تنها هفتاد سال از رواج این ساز به شکل کنونی می گذشت. شیدا همچنین فضای تصنیف را دگرگون ساخت. او از پیشگامان موسیقی معاصر است. در واقع او بازگشتی به نسلی از موسیقیدانان ایرانی بود که هم شاعر، هم نوازنده و هم آهنگساز بودند. از مهمترین تصانیف ساخته شیدا می توان به تصنیف «دل شیدا»، «امشب شب مهتابه»، «ماه غلام رخ زیبای توست»، «عقرب زلف کجت» و «ای مه من» اشاره کرد. او سرانجام سال 1324 در تهران درگذشت.