«ژان دورینگ» متولد سال ۱۹۴۷ میلادی در فرانسه می باشد. وی به فراگیری گیتار پرداخت و در ۱۷ سالگی موفق به تدریس گیتار کلاسیک غربی در «کنسرواتور ملی تولوز» شد. پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته فلسفه، کشور فرانسه را به قصد آموختن موسیقی ایرانی ترک کرد و در ایران اقامت نمود. دو سال بعد موسیقی غربی را کاملاً کنار گذاشته و باشوق بسیار به نواختن تار و سهتار نزد بهترین استادان آن زمان از جمله «علی اکبر خان شهنازی»، «نورعلی برومند»، «یوسف فروتن»، «سعید هرمزی» و «احمد عبادی» پرداخت. بعد از انقلاب اسلامی به فرانسه بازگشت و وارد مرکز پژوهشهای علمی فرانسه شد. وی پس از بررسی بافت فرهنگی ایرانزمین و معرفی انواع سازهای ایرانی و فن اجرای آنها به معرفی و تحلیل وجوه نظری و صوری موسیقی ایرانی پرداخت.