«یوسف فروتن» نوازنده تار، سه تار سال 1270 در تهران متولد گردید. او سه تار را نزد «میرزا عبدالله» و تار را در محضر «میرزا حسینقلی» فرا گرفت. فروتن غیر از چند برنامه جز برای امور خیریه ساز ننواخت و به روی صحنه حاضر نشد. وی یکی از اعضای کانون «حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی» در رادیو و تلویزیون بود و از معدود استادان موسیقی که توانست دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی را با اجرای سه تار ضبط کند. از شاگردانش می توان «حسین علیزاده»، «داوود گنجه ای»، «داریوش طلایی» و «پرویز مشکاتیان» را نام برد. او تحرک خاصی در نواختن داشت و مضراب های محکم، پیچیده و روان از ویژگی های سبک او بود. سرانجام در سال 1357 درگذشت.