داریوش زرگری در سال 1337 در شهر همدان متولد شد . نوازندگي تنبك را از كودكي آغاز كرد و در سال 1358 پس از پايان تحصيلات به تهران آمد و نزد استاد ناصر فرهنگ فر به فراگيري ظرايف تنبك نوازي پرداخت. او روش نوازندگي اش را متأثر از شيوه ي استاد فرهنگ فر مي داند .
داريوش زرگري همزمان با فراگيري تنبك نزد استاد حسين عليزاده و استاد
محمد رضا لطفي به نوازندگي تار و سه تار پرداخت.
داريوش زرگري در كنار فعاليت هاي اجرايي در هنرستان موسيقي به آموزش
تنبك مشغول بود.
«پايكوبي، همنوايي، راز نو» از جمله كارهاي او با استاد عليزاده است و «پنجه ي دشتي» و «آثار درويش خان» از كارهاي او با ارشد تهماسبي مي باشد .
وی در تاریخ شهریور 1381 دار فانی را وداع گفت.