غلامحسین ساعدی

غلامحسین ساعدی متولد 24 دی 1314 در تبریز است.

او نویسنده نام آوار ایرانی ست که آثارش در میان عام و خاص محبوبیتی بالا دارد. ساعدی سال‌ها با نام مستعارِ "گوهرِ مراد" آثار خود را منتشر می‌کرد.
ساعدی هنگامی که در دبیرستان مشغول به تحصیل بود اولین داستان‌هایش در هفته‌نامهٔ دانش‌آموز چاپ شد. هم‌چنین داستان بلندی به نام از پانیفتاده‌ها نوشت که مجلهٔ کبوتر صلح آن را به چاپ رساند.
نخستین نوشته‌های ساعدی در سال ۱۳۳۲ منتشر شد و چند سال بعد با چوب‌به‌دست‌های ورزیل و پنج نمایشنامه دربارهٔ انقلاب مشروطه نام او در ردیف نمایشنامه‌نویسان مهم ایران قرار گرفت.
ساعدی با چوب‌به‌دست‌های ورزیل، بهترین بابای دنیا، تک‌نگاری اهل هوا، پنج نمایش‌نامه از انقلاب مشروطیت، پرواربندان، دیکته و زاویه و آی باکلاه! آی بی‌کلاه، و چندین نمایش‌نامهٔ دیگری که نوشت، وارد دنیای تئاتر ایران شد 

او در کنار افرادی چون بهرام بیضایی و اکبر رادی جزو نمایشنامه نویسان طراز اول معاصر محسوب می شود. بر اساس شاهکار او عزاداران بیل فیلم گاو ساخته داریوش مهرجویی تولید شد.
ساعدی از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران عضو این تشکل بود.

پس از انقلاب ۱۳۵۷، ساعدی مجبور به ترک ایران شد و در فرانسه اقامت گزید و نمایشنامهٔ اتللو در سرزمین عجایب را در فرانسه نوشت