به گرد دل همی گردی چه خواهی کرد میدانم چه خواهی کرد دل را خون، رخ را زرد میدانم یکی بازی برآوردی که رخت دل همه بردی چه خواهی بعد از این بازی دگر آورد میدانم به حق اشک گرم من به حق آه سرد من که گرمم پرس چون بینی که گرم از سرد میدانم مرا دل سوزد و سینه تو را دامن ولی فرق است که سوز از سوز و دود از دود و درد از درد میدانم به دل گویم که چون مردان صبوری کن صبوری کن دلم گوید نه مردم نی زن ار از غم ز زن تا مرد میدانم دلا چون گرد برخیزی ز هر بادی نمیگفتی نمیگفتی که از مردی برآوردن ز دریا گرد میدانم