نوروزِ مِشناسن به هف سینش وِلی یه چَن تِمَن می با به مَ عیدی بدی سنجت به یاد عاشقی ، دلدادگی هر وَخ یه سیری ور کنارش می کُتی این سینشم سیبه شِمای لوپتو سرکه ،سماق و سبزه رو لاف کُرسیو رمز فرار سر گریز کو بازیو یه یِ مِنو دو دِ مِنو سه سِ مِنو هف سینِ خرداد ، شهرور، اسپندمذ بهمن، اِمرداد و بهشت و هور آیینه ، شمع،ماهی و تخ مرغ و انار ترگا رِ پر کردن چِلِسما پِرپِتال سیزده بدر می با بری وَر دَر دِری هر سبزه یی دیدی گِرِندی می زِنی