نوایی نوایی نوایی نوایی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی غمت در نهانخانه دل نشیند به نازی که لیلی به محمل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی به دنبال محمل سبکتر قدم زن مبادا غباری به محمل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست مشکل نشیند نوایی نوایی نوایی نوایی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی نوایی