یادش بخیر! کاست های فیلیپس، سونی، ماکسول، تی دی کی و ... دست به دست می چرخید وقتی آلبوم جدید محمد اصفهانی، خشایار اعتمادی، قاسم افشار، سعید شهروز، علیرضا عصار، ناصر عبداللهی، شادمهر عقیلی، گروه آریان و ... می آمد. تا مدت ها هر جا می رفتی، همه زمزمه می کردند «واسه نونه، واسه نونه»، «آی آدمای مهربون»، «آهای خوشگل عاشق»... هنوز تب «لاست» و «فرندز» و «24» و ... فراگیر نشده بود و «روزگار جوانی» و «داستان یک شهر» و ... هنوز همه را پای تلویزیون می نشاند و همه آهنگ های تیتراژها را حفظ بودند و با محمدرضا عیوضی می خواندند «همزبونی ها اگه شیرین تره، همدلی از همزبونی بهتره».
«نوستالژیا» میکسی برای خاطره بازی است. ترکیبی از آهنگ های نوستالژیک دهه هفتاد، سال هایی که موزیک پاپ آرام آرام دوباره داشت به عرصه بازمی گشت و نسل جوان، تشنه شنیدن، «دلقک» و «گل آفتابگردون» و «هوای حوا» و «عشق الهی» و «گل هیاهو» و «کی بود کی بود» را می بلعید.