غم و درد دل مو بی حسابه، خدا دونه دل از هجرت کبابه بنازُم دست و بازوی تو صیاد، بکش مرغ دلُم لله صوابه سیاهی دو چشمونت مرا کشت، درازی دو زلفونت مرا کشت به قتلم حاجت تیر و کمان نیست، خم ابرو و مژگونت مرا کشت اگر یار مرا دیدی به خلوت، بگو ای بی وفا ای بی مروت گریبانم ز دستت چاک چاکه، نخواهم دوخت تا روز قیامت چرا آزرده حالی ای دل ای دل، همه فکر و خیالی ای دل ای دل بسازم خنجری دل را برآرم، ببینُم تا چه حالی ای دل ای دل چرا افسرده حالی ای دل ای دل، همه فکر و خیالی ای دل ای دل بسازم خنجری دل را برآرم ، ببینم تا چه حالی ای دل ای دل دلا از دست تنهایی به جونُم، ز آه و ناله خود در فغانُم شبان تار از درد جدایی ، کنه فریاد مغز استخونُم ز بوی زلف تو مفتونُم ای گل، ز رنگ روی تو دل خونم ای گل من عاشق ز عشقت بی قرارُم، تو چون لیلی و من مجنونُم ای گل دو زلفونت بُوَد تار ربابُم، چه میخواهی از این حال خرابُم تو که با مو سر یاری نداری، چرا هر نیمه شو آیی به خوابُم