با سکوت نگاهت همراه منه با نگات غرور آدم میشکنه من چشام یه آسمون بارونه واسه تو جدا شدن آسونه هر دفعه راهتو بستم تا نری با نگات گفتی که از من بهتری در این خونه دیگه بازه برو نمیخوام عطر نفسهای تو رو هر دفعه گفتی که تقصیر منه از خودت خطایی سر نمیزنه من ازت چیزی نخواستم جز عشق آخرش زخم عمیقی شد عشق هردفعه راهتو بستم تا نری با نگات گفتی که از من بهتری در این خونه دیگه بازه برو نمیخوام عطر نفسهای تو رو هردفعه راهتو بستم تا نری با نگات گفتی که از من بهتری در این خونه دیگه بازه برو نمیخوام عطر نفسهای تو رو