چقدر شِکوه دارم ازاین آدما زمین خوردم از درد این بی کسی تویی که همش دَم ازعشق می زنی خیالم به دادِ دلم می رسی چقدرحالِ این دل خرابه ببین یه عمرعاشقی کردم وسوختم چقدرچشمِ من خوابِ چشماتو دید چه شبهاچشامو به در دوختم من ازموهایِ آشفته ات من از دریایِ طوفانیت من ازهرچی که تو میشه یه دنیا واهمه دارم به این روزایِ بارونی به این شبهایِ بی خوابی به این حالی که آشفته است یه عمره که گرفتارم چقدربی وفایی دلم دید ازت یه بارسرنذاشتم رویِ شونه هات چقدرگریه کردم شبا بی صدا یه اشکی ندیدم رویِ گونه هات چقدرسرده تصویرِچشمات برام کجابودم وچی سرم اومده به دادم برس کهنه عشقِ دلم که پاییزشده،حالِ قلبم بده