بازم بوی خنده هات پیچیده تا ستاره بازم رو ترانه هام داره غزل می باره رو گونههات گل پونه داری رو زلف شب آیینه می ذاری خزون زده توی برگ و ریشهم میباری و زیر بارون آروم عاشق میشم
بازم ترمهی گلگلیتو پوشیدی یه رنگینکمونو بازم سرکشیدی حریر شبو ناز کردی دوباره یه عالم ستاره واسه ماه چیدی
بازم اومدی تا پریشون بخونم بازم رد شدی تا پریشون بمونم تو دستات دارم ریشه میدم کمک کن نشم خم؛ نپوسم؛ ای آروم جونم