از تهران، مولوی را می شناختم و از همه ی جهان تو را مبدا همه ی مقصدهایم مولوی بود و پایان همه ی سفرهایم تو مولوی تو، حافظ تو، سنایی تو، سعدی تو! مثل شاملویی که از هر طرف به آیدایش می رسید تهران عشق آبادِ من بود و چه پایتختی شکوه عشق مرا داشت؟ یادت هست؟!
شاملوی بی تهران مولویِ بی بلخم با تو قصه ای شیرین بی تو شاعری تلخم شاعرم به شیدایی بیدلم به رسوایی در هجوم لشکر غم عاشقم به تنهایی شاعرم به شیدایی بیدلم به رسوایی در هجوم لشکر غم عاشقم به تنهایی
شاعرِ همین شهرم حافظِ همین شیراز عاشق هوای تو تشنه ی همین آواز شاعرِ همین شهرم حافظِ همین شیراز عاشق هوای تو تشنه ی همین آواز شاعرم به شیدایی بیدلم به رسوایی در هجوم لشکر غم عاشقم