مقدمه
«آنکه بی باده کند جان مرا مست، کجاست»
این آلبوم، مجموعهایست از قطعات بیکلام با محوریت ساز دف که در بستری معاصر و با نگاهی شخصی به زبان صوتی شکل گرفتهاند.
هر قطعه، ساختاری مستقل دارد، اما در کلیت آلبوم، پیوندی تماتیک و مفهومی میان آنها برقرار است. از مضامین عرفانی و سلوک درونی گرفته تا بازتاب خیزشهای اجتماعی و زیست جنوب ایران.
فرآیند شکلگیری این قطعات، محدود به یک دورهی مشخص نیست. برخی از آنها، چون "گفتگو" بیش از یک دهه پیش متولد شدهاند، یا "فریاد ساحل" که به سال ۱۳۹۷ بازمیگردد. و یا "رومی" که در سال ۱۳۹۹ نوشته شد. تمامی قطعات در این آلبوم گردآوری شدهاند تا در قالبی یکدست و منسجم عرضه شوند.
از منظر تکنیکال و لحن اجرایی، این مجموعه تبلور برداشت و زبان شخصی من از ساز دف و بیان موسیقایی آن است.