سی سال از ضبط اولین آلبوم همنوازی سه تار می گذرد و در این مدت نسبتا طولانی، آلبوم های اندکی از همنوازی سه تار به بازار عرضه شده و نوای این ساز، عمدتا در ارکستر ایرانی و تحت الشعاع سازهای دیگر به گوش مخاطبان رسیده است. این بار در «طره گیسو» اما فردین کریم خاوری، با سه تار، سه تار باس و تار باس به تنهایی کار یک گروه را انجام می دهد و سه تار را در متن یک اثر هنری قرار می دهد.
آلبوم «طره گیسو» 13 قطعه دارد و توسط شرکت ایران گام منتشر شده است. آهنگ های «طره گیسو» ساخته فردین کریم خاوری، عارف قزوینی، علینقی وزیری و غلامحسین درویش (درویش خان) در دستگاه ها و گوشه های بیات، دشتی، شور، ابوعطا، نوا، بیات ترک و ماهور است. قطعاتی که بعضا از آهنگ های کلاسیک شناخته شده معاصر و برخی از ملودی های مشهور فولکلوریک هستند و چند تایی هم از ساخته های فردین کریم خاوری، که کوشیده بین آنها با سایر قطعات، هماهنگی ایجاد کند.
مهرداد کریم خاوری نواختن سازهای کوبه ای را در «طره گیسو» بر عهده داشته؛ بی آنکه به دنبال اغراق و زیاده روی در صدادهی دف و تنبک باشد. سه تار به تنهایی نقش ملودیک، هارمونیک و ریتمیک را در «طره گیسو» ایفا می کند، بی آنکه نوازنده – که در چیره دستی او شکی نیست - به دنبال خودنمایی های تکنیکی در نواختن باشد. فردین کریم خاوری کوشیده ملودی های خاطره انگیزی را که در گذر قرن ماندگار شده اند، شیوا و سلیس و البته به شیوه خود به گوش مخاطب برساند و در این راه، حتی کلام و آواز را نیز حذف کرده تا صدای ساز؛ این عنصر مهم و در عین حال مهجور در موسیقی ایرانی، بی واسطه شنیده شود؛ گرچه شنونده ناخودآگاه پا به پای موسیقی در ذهن خود زمزمه می کند:
گل پامچال، گل پامچال
بیرون بیا، بیرون بیا
فصل بهاره، عزیز موقع کاره