تحملم کن اگه شکستم اگه که خستم
تحملم کن اگه به سوگ خودم نشستم
برای گریه که فرصتی نیست بزار بمیرم
بزار تقاص سقوطم و از خودم بگیرم
اگه نگاهم مات سرده
اگه وجودم غرق درده
گناه من نیست باور کن
تو رو که دیدم دنیا لرزید
تمام روحم از هم پاشید
بیا شبام و پرپر کن
برای امروز به فکر من باش که فردا دیره
که بی تو شوق بارون و مهتاب از خونه میره
امیدم این بود که بی کسی مو ازم بگیری
نمی دونستم تو هم به غربت به شب اسیری
اگه نگاهم مات سرده
اگه وجودم غرق درده
گناه من نیست باور کن
تو رو که دیدم دنیا لرزید
تمام روحم از هم پاشید
بیا شبام و پرپر کن