هر بار که از خونه میری
دلشوره جونمو میگیره
بارونی میپوشی هر بار
تو خونه مون بارون میگیره
بارونی می پوشی و ابرا
از دیدنت دستپاچه میشن
دیدن نداره رفتن تو
دیدن نداره مردن من
میدونم از حالی که دارم
این روزا کلافه میشی
میدونی آشوبه تو دنیام
بارونیت و وقتی میپوشی
سرگیجه های بعد سیگار
با سرفه و با چشمای خیس
تومورهای تنهاییامه
ژست های توی کافه ها نیست
بارونیت و وقتی میپوشی
من ته نشین میشم تو سردرد
دکتر تو رو تجویز کرده
این وضعیت با من چه ها کرد
هر بار میری من هزار سال
تو خاطراتم پیر میشم
خوابم نمیگیره نباشی
با قرص ها درگیر میشم
میدونم از حالی که دارم
این روزا کلافه میشی
میدونی آشوبه تو دنیام
بارونیت و وقتی میپوشی
وقتی دوری دلم برات تنگه
وقتی هستی بهونه میگیرم
گرچه با تو هم نمیسازم
بی تو با کل شهر درگیرم
پر از یأسم و پر از تردید
زل زدم به چشمای ساعت
مثل روزای آخر اسفند
پر دلشوره های بی علت
بارونیت و وقتی میپوشی
من ته نشین میشم تو سردرد
دکتر تو رو تجویز کرده
این وضعیت با من چه ها کرد
هر بار میری من هزار سال
تو خاطراتم پیر میشم
خوابم نمیگیره نباشی