بیا بیا که شدم در غم تو سودایی/
درآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی/
بیا بیا که شدم در غم تو سودایی/
درآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی/
عجب عجب که برون آمدی به پرسش من/
ببین ببین که چه بیطاقتم ز شیدایی/
بده بده که چه آوردهای به تحفه مرا/
بنه بنه بنشین تا دمی برآسایی/
مرو مرو چه سبب زود زود میبروی/
بگو بگو که چرا دیر دیر میآیی/
نفس نفس زدهام نالهها ز فرقت تو/
زمان زمان شدهام بیرخ تو سودایی/
مجو مجو پس از این زینهار راه جفا/
مکن مکن که کشد کار ما به رسوایی/
برو برو که چه کژ میروی به شیوه گری/
بیا بیا که چه خوش میخمی به رعنایی/
بیا بیا که شدم در غم تو سودایی/
درآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی/
بیا بیا که شدم در غم تو سودایی/
درآ درآ که به جان آمدم ز تنهایی/
عجب عجب که برون آمدی به پرسش من/
ببین ببین که چه بیطاقتم ز شیدایی/
بده بده که چه آوردهای به تحفه مرا/
بنه بنه بنشین تا دمی برآسایی/
مرو مرو چه سبب زود زود میبروی/
بگو بگو که چرا دیر دیر میآیی/
نفس نفس زدهام نالهها ز فرقت تو/
زمان زمان شدهام بیرخ تو سودایی/
مجو مجو پس از این زینهار راه جفا/
مکن مکن که کشد کار ما به رسوایی/
برو برو که چه کژ میروی به شیوه گری/
بیا بیا که چه خوش میخمی به رعنایی