ای کاش که جای آرمیدن بودی یا این ره دور را رسیدن بودی یا از پس صدهزار سال از دل خاک چون سبزه امید بردمیدن بودی گردون نگری ز قد فرسوده ماست جیحون اثری ز اشک آلوده ماست دوزخ شرری ز رنج بیهوده ماست فردوس دمی ز وقت آسوده ماست ای کاش که جای آرمیدن بودی یا این ره دور را رسیدن بودی