خواجه بیا خواجه دگربار بیا دفع مده ای مه عیار بیا عاشق مهجور نگر عالم پرشور نگر تشنه مخمور نگر ای شه خمار بیا پای تویی هستی هر هست بلبل سرمست جانب گلزار بیا ای ز نطر گشته نهان ای همه را جان و جهان بار دگر رقص کنان بی دل و دستار بیا روشنی روز شادی غم سوز ماه شب افروز ابر شکربار بیا ای شب آشفته وی غم ناگفته ای خرد خفته برو دولت بیدار بیا ای دل آواره وی جگر پاره ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا ای نفس نوح وی هوس روح مرهم مجروح صحت بیمار بیا خواجه بیا خواجه دگربار بیا دفع مده ای مه عیار بیا