مِی چی تو چیشامه؟ که ایهمه خیسه مِی چی تو چیشاته؟ اشکُم وُینَمیسه هم خار بیابون هم ابر باهاره رودخونهی خشکه با ای که میباره کفترِ رو بوم رفتی از پیشُم رفت بستی زخمُمِه خون از پُی چیشُم رفت خون از پُی چیشُم رفت رفتی یه دَفِی پسین شد خون خورشید گردنت بود شب شد هزارون ستاره دکمهی هر پیرهنت بود دم رفتنت گریه کِردی یی پرندِی تو گولوم مُرد دم رفتنت گریه کِردم تا تو رِه آب با خودش برد یه زخمی که از تن خودُم تو تن تو بود یه اشکی که اومدنش رفتن تو بود یه خونی که از سر پسین گردن تو بود ستارهای که دکمهی پیرهن تو بود مِی چی تو چیشامه؟ که ایهمه خیسه می چی تو چیشاته اشکوم وُینمیسه