کاش می شد تو باشی وبارون بیاد تو بارون،سرم بود روی شونه هات غم گرفتم،دلم تنگه واست،بیا چون با تو،قشنگ می شه روز و شبام عطرِ موندگار،مثِ دردِ مبهمه عاشقت شدم،دیدی آخرش غمه مشکلِ تونیست،ایناتقصیرِ خودمه آرومی،حالا که شکسته ام حالت خوبه،که اینجوری خسته ام تونیستی،ولی تا آخر هستم نگانکن،می خندم توصورتت نمی تونم به این غم بدم عادتت نگا نکن،اشکمو پوشوندم از چشات چشات می خنده،خودم قربون خنده هات