چشم در چشم شبم تا که ز در بازآیی ز سحر تا به سحر ذکر پریشانِ منی سایهی زلفِ تو فرشیست به رنگ گُنهم نقطهی ختمِ رهِ عشقی و پایانِ منی، پایان منی...
قفل بر خواب زدم تا که ببویم مویت مویههای شبِ بیداری و حرمانِ منی تا ابد مست و خمارم ز خُم آنچه گذشت قدح گمشدهی صومعهی جان منی، جان منی… دفترِ شعر ما را باد به دوزخ می برد آخرین، آخرین صفحهی شیدایی و عصیان منی