غم و غصه توی قلبُم لونه کرده، ای خدا
دلُم پر درده، نمی سازه با مُو دنیا
دیگه برنمی گردُم به آشیونه، ای خدا
کسی چه میدونه غم تنهاییِ دل را
خدایا مُو به درگاه تو چی بوده گناهم
که باید یا بسوزم و یا بسازُم
مُو جَوونُم، آشیونُم شده ویرون
غروبه توی کوهستان منم مجنون
که سرگردون هی بنالُم
از این دنیا دلُم تنگه، دل یار مُو از سنگه
خدایا گله دارُم
ز تنهایی دلُم خونه، غم و دردام فراوونه
خدایا گله دارُم، خدایا گله دارُم
غم و غصه توی قلبُم لونه کرده، ای خدا
دلُم پر درده، نمی سازه با مُو دنیا
دیگه برنمی گردُم به آشیونه، ای خدا
کسی چه میدونه غم تنهاییِ دل را
غم تنهاییِ دل را