یکی هرچی داشت و به طوفان سپُرد/
یکی آبروشو سرِ هیچ بُرد/
یکی با هوس هرچی بودو شکست/
یکی هم نشست و فقط غصه خورد/
دروغ شد واسشون، مثلِ حرف راست/
نمی دونن این جاده بی اتنهاست/
دیگه یادشون رفته کی هستن و/
نمی دونن این اشتباه از کجاست/
نمی دونن این اشتباه از کجاست/
از ماست که بر ماست، گم شدیم و پیداست/
این نفرت و اندوه از سردیِ دلهاست/
از ماست که بر ماست، این عشقها بی معناست/
اگه تلخیِ مجنون شیرینی لیلاست/
از ماست که بر ماست، از ماست که بر ماست/
یکی با یه احساس دیوونه رفت/
یکی هم مسیرش رو وارونه رفت/
عجب حسرتی شد برای همه/
چه روزای خوبی از این خونه رفت/
نشستیم و گفتیم خواستِ خداست/
ولی این بهانست حقیقت کجاست؟/
تا کی خود فریبی، که تقدیر بود/
حقیقت همینه که تقصیرِ ماست/
حقیقت همینه که تقصیرِ ماست/
از ماست که بر ماست، گم شدیم و پیداست/
این نفرت و اندوه از سردیِ دلهاست/
از ماست که بر ماست، این عشقها بی معناست/
اگه تلخیِ مجنون شیرینی لیلاست/
از ماست که بر ماست، از ماست که بر ماست