پادکست فصل نخست

ما: سلام
پرسنده‌ی اوّل: چرا اسمش شد رادیولوژی؟ اینجا قرار است «رادیودرمانی» انجام شود؟!
پرسنده‌ی دوّم: همان «لوژی» که به صورتِ پسوند، امروزه معمولاً به معنیِ «دانش و شناسایی» به کار میرود و معرّفِ علم است؟
پرسنده‌ی سوّم: داداش همون «لوژ» خانوادگیو این صحبتاست دیگه؟
ما: بله، همه اش هست.
پرسندگان: قرارست چه شود؟
ما: امیدوار است!
پرسندگان: به چه؟
ما: كه انتقال دهد و بشناساند؛ نه نامِ گوینده‌ای -كه خوانش برایمان مَركبی‌ست تنها، برای انتقال؛ مثلاً شاعری را بشناسیم -نه تنها نامش، بلكه به واسطه‌ی شعرش- یا مثلاً نویسنده‌ای، موسیقی و آهنگسازی؛ تا شاید لبخندی قهقهه شود، بُهتی شگفتی شود، بغضِ كهنه‌ای شكسته شود؛ خلاصه حالِ خوبمان را خودمان پیدا كنیم.
پرسندگان: شما چه میخواهید از ما؟
ما: كه بشنوید و اشتباهاتمان رابه رویمان بیاورید؛ توو روی هم نزنیم؛ خلاصه دوستی كنیم؛ زیرا كه «صدای من با صدای تو آشناست...»