نگارش اولین قطعه از "صفحهیسیوپنج" به تابستان سال هزار و چهارصد برمیگردد؛ قرابت دیرینهام با رباعیات خیام، نگاه اگزیستانسیالیستی موجود، کُنهِ معنایی و بیان مینیمالِ این اشعار، بر آنم داشت که اولین مجموعهی باکلامم بر این متون سِحرآمیز شکل بگیرد.
در کُمپوُزیسیون، همچون آثار گذشتهام پیوند به ریشههای موسیقی ایرانی را لحاظ داشتهام بطوریکه قطعات "نه تو" و "نه من" بهترتیب مستقیما از متعلقاتِ دستگاه نوا و بیات ترک و قطعهی "مانی" غیرمستقیم وامدارِ ایدههای تماتیکِ موسیقی ایرانیست. با تواناییِ که از دوست و همکلاسیِ روزهای قدیم عماد عامری عزیز سراغ داشتم، از اولین نتِ خط آوازی، برای صدای او نوشته شد. قریحه و مهارت کاوهی عابدین عزیز که بیشک بدونِ حضورش این مجموعه شکل نمیگرفت، فضای الکترونیک و افکتیو حاصله را بوجود آورد و صفحهیسیوپنج شد آنچه که میشنوید.
سام اصفهانی اردیبهشت