اثر انگشت مولف به کالبدی متصل است که میراث تاریخ است؛ از این روی وجوه متعدد و مختلف حتی متضاد گذشته در زمان حال وی که در اثرش تجلی یافته است جریان داشته، اما در نهایت نقش آن مجرد خواهد بود. حجمی چند ضلعی نا منتظم در این نقش دیده می شود که ناظران مختلف از زوایای دید مختلف، هر ضلع آن را با کیفیت و اندازه های مختلف در پرسپکتیوهای مختلف با خطای دید مختلفی می بینند. این کالبد با شهودی در می آمیزد که دنیای اثیری رویاهای شخصی، ابهام اندوه شیرین ابدیت، چرخشی سماع وار و مداوم، سفری سرسخت و پرشتاب گریزناک در انتزاعی لجوج از جنس هیجان، آن هم هیجانی سمج، وجوه متفاوت و جلوه های معناداری برای مولف آن دارد که جان بخش آن است.