بوی نون تازه، بوی گندم/
بوی باروت ِ آژانس ِ شیشه ای/
عباس از اونور قاب داد میزنه/
بسه این بازیهای کلیشه ای/
با نوای با نوای کاروان/
مشتی اسماعیلا از راه میان/
حالا که سینما مردمی شده/
نباید بچه ها کوتاه بیان/
فک نکن قصه ی ما تموم شده/
تازه این ترانه آغاز شده/
ما باید راهو چراغونی کنیم/
حالا که مسیرمون باز شده/
فکر نکن دیگه این قصه ی ما تموم شده/
تازه این جوشش ترانه آغاز شده/
ما باید بعد از این راهو چراغونی کنیم/
حالا که حالا که مسیرمون باز شده/
صدا وقتی برسه به آسمون تو شلوغی زمین گُم نمیشه/
ما فقط برای مردم میخونیم هیچکسی حریف مردم نمیشه/
هیچکسی حریف مردم نمیشه/
بوی نون تازه، بوی خون میاد/
جبهه فیلمه و جنگ خبره/
پیر ما گفت هنرمند بشین/
پیر ما گفت شهادت هنره/
تازه این اول عشقه اخوی/
تو پُر از ترانه های بکری/
چی میفهمه چایی روضه چیه/
پلاس کافه ی روشن فکری/
پلاس کافه ی روشن فکری/
فکر نکن قصه ی ما تموم شده/
تازه این ترانه آغاز شده/
ما باید راهو چراغونی کنیم/
حالا که مسیرمون باز شده/
فکر نکن دیگه این قصه ی ما تموم شده/
تازه این جوشش ترانه آغاز شده/
ما باید بعد از این راهو چراغونی کنیم/
حالا که حالا که مسیرمون باز شده