کسی که سنگدلِ شاید یه روزی مهربون بوده
شکستن اعتمادشو وقتی خیلی جوون بوده
هر اندازه که می جنگه بازم حس می کنه بس نیست
مثل تبعید تنهاییش که منتظر هیچ کس نیست
شاید پُلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هرکی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدلِ شاید گذشتشو نبخشیده
اگه بی رحمِ تو حرفاش اگه مه گیر و مرموزه
تو چشماش یه شبِ تو شب یه جنگل داره میسوزه
بازم فرارش از اینه که معلوم نشه غمگینه
اونقدر بهش دروغ گفتن به عاشقانه بدبینه
شاید پُلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هرکی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدلِ شاید گذشتشو نبخشیده