همره باد سحر بال در بال خیال میروم تا بروم لب آن رود زلال میروم تا ببرم از خیالم غم او میروم تا بشوم لحظه ای همدم او بال در بال نسیم میروم مثل سوار همره چلچله ها به تماشای بهار میروم جوی به جو گشته ام تشنه او تا بشویم غم دل بر لب چشمه او میروم تا بشود بغض یک حنجره وا تا خبردار کنم دیده پنجره را