تو متن اصلی این زندگی بودی دقیقاً نقطهی آغاز خوشبختی شبیه اولین بار اولین دیدار بدون ترس بی اندوه بی سختی تو طعم خالص یک بستنی چوبی توو بمباران سال ۶۶ بودی یه جاهای بلندی بودی از یک اسم میون اسم آدمهای مفقودی منو دلتنگ نذار منو از یاد نبر شعرهامو تو بگو آبرومو تو بخر منو دلتنگ نذار منو از یاد نبر شعرهامو تو بگو آبرومو تو بخر شبیه بچه ای که گم شده توو شب به سختی جای خالیتو بغل کردم برای اینکه از یادت نرم هر صبح خودم رو توی چشمای تو حل کردم مثل شوق خرید ماهیِ قرمز درست توو آخرای ماه اسفندی هنوز دیوونه میشم با صدای تو هنوز مست میشم وقتی میخندی منو دلتنگ نذار منو از یاد نبر شعرهامو تو بگو آبرومو تو بخر منو دلتنگ نذار منو از یاد نبر شعرهامو تو بگو آبرومو تو بخر