هفته بدون تو شروع میشه
با شنبه ای که بدتر از مرگه
فرقی نداره تو کدوم فصلیم
دنیای من بی تو پر از برگه
یکشنبه رو باید مدارا کرد
با خاطراتی که پُرم کردن
با آدمایی که تو این مدت
با حرفاشون دلخورم کردن
با هر دوشنبه اشک می ریزم
کی گفته دیوونگی حد داره
نیستی بگی خیلی دوسم داری
نیستی بگی امشب نود داره
بی تو که چیزی مثل سابق نیست
رفتی و با تو دلخوشی رفته
رفتی و دیگه تیکه قلبم
جا مونده بین روزای هفته
حافظ یا تجریش
سعدی یا ملت
امشب اگه بودی، کجا بودیم؟
با نصف قیمت فیلم می دیدیم
ما هر سه شنبه سینما بودیم
جز لحظه ای که دست تکون دادی
از چارشنبه چیزی یادم نیست
ابرای بارون زا برگردید
مردی که اشک نریزه، آدم نیست
من موندم و این کوچه های خیس
من موندم و همراهی چترت
هر پنجشنبه شعر می خونم
تو سالُنای خالی از عطرت
من تک تک بغضای دنیا رو
به آخر هفته بدهکارم
با هر غروب جمعه می میرم
با هر غروب جمعه می بارم
از وقتی چشماتو رو من بستی
خورشید هم از دنیای من رفته
من موندم و دلواپسی هامو
دلتنگی های آخر هفته