«آرام جان» حاصل کنسرتی است که «محمدرضا شجریان» و جمعی از هنرمندان در پاییز 77 برگزار کرده‌اند. مایه انتخابی در این کنسرت افشاری بوده و سه تصنیف از «عارف قزوینی» و یک تصنیف از «شیدا» اجرا شده است. قطعات دیگر «آرام جان» ساخته محمدرضا شجریان هستند. این مجموعه شامل سیزده قطعه است که در انها از سروده‌های سعدی، عارف قزوینی و علی‌اکبر شیدا بهره گرفته شده. اعضای گروه را نیز «داریوش پیرنیاکان» «جواد بطحایی»، «بهزاد فروهری»، «همایون شجریان»، «محمد فیروزی» و «سعید فرج پوری» تشکیل داده اند.
دلم دلم دلم، رو بردی، به که گویم یار
غمم غمم غمم نخوردی، ز چه جویم یار...
تصنیف آرام جان، که با نام «دلم دلم» نیز شناخته می‌شود سرودۀ عارف قزوینی را دارد.
در آلبوم «آرام جان» کارهای به یادماندنی دیگری نیز مانند «از کفم رها» و «دوش دوش» اجرا شده‌اند. قطعاتی که گرد و غبار زمان بر آنها نمی‌نشیند و شنیدنشان هر بار تازه و دلپذیر است. «آرام جان» از آلبوم های مورد علاقه خیلی از طرفداران «محمدرضا شجریان» و موسیقی کلاسیک ایرانی است. از دیگر قطعات این آلبوم محبوب می‌توان به پیش‌درآمد افشاری، درآمد افشاری و جامه‌دران، تکنوازی ساز، ساز و آواز (شکسته قفقاز، افشاری...)، چهارمضراب عراق، ساز و آواز (عراق، جامه‌دران...)، تصنیف نه قدرت، چهارمضراب جامه‌دران)، ساز و آواز (بوسلیک افشاری و عراق) و تصنیف قدیمی تند تند اشاره کرد.
