بامداد روپاسخگزارش
۱۴ تیر ۱۳۹۱
من خیلی منتظر این آلبوم بودم.بالاخره بعد این همه انتظار اومد.اما دو تا نقد روی اون دارم: نقد مثبت: تنظیم های آلبوم بسیار عالی هستند.طبق گفته بهادر خادمی تلفیق موسیقی غرب و شر ق.مخصوصاً تنظیم های" من و تو" و " من و خدا محشرن". قطعات 1 و 2 و 3 بهترین قطعات آلبوم هستند . قطعه 60 ثانیه با اینکه 60 ثانیه بیشتر نیست، تمام بار آلبوم رو به دوش می کشه و وقتی تموم میشه دوست داری بجای 60 ثانیه 600 ثانیه باشه. نقد منفی: ترانه های انتخاب شده برای آلبوم بسیار ضعیف و ابتدایی هستند.کاملاً مشخصه که اول ملودی و تنظیم ها ساخته شده و بعد روی اونها ترانه گذاشتن.
تنهای قطعاتی که اول ترانه گفته شده بعد تنظیم شدن، قعطعات 1 تا 4 هستند.
از قطعات 5 به بعد ترانه ها سیر نزولی رو طی می کنند و ضعیف و ضعیف تر میشن. تنظیم قطعه8 و 9 رو اگه دقت کنیم متوجه موضوع میشیم.تنظیمی که هیچ ربطی که ترانه نداره: می خندم اما دلم یه دنیا درده سختی روزگار منو دیوونه کرده هیشکی نمی دونه زخمم یه آه سرده خودمو می بینم غم منو ویرونه کرده من و خدا من و خدا نمیشیم از هم ما جدا در مورد قطعه 8 هم همین طور: تو که طلوع خنده هات بارون اشک های منه خوب میدونی بهونه هات آتیش به جونم میزنه تو که یه روز ندیدنت خوابو می گیره از چشام خوب می دونی که میشه خوند حرف دلو از تو نگام من که دل شکستمو وصله زدم برای تو خوب می دونم دلت می خواد داشته باشی یه قلب نو من که تو دنیا مثل تو هیچکسو هیچ جا ندیدم حالا که تو اینو می خوای باشه منم دل بریدم! ترانه ای که "خوب میدونه" ! به هر حال بر خلاف تنظیم های عالی این آلبوم، ضعف ترانه ها باعث شده تا این اثر نمره بالایی نگیره و زیاد به دل نشینه. چون حس یک قطعه موسیقی، اگر دارای ترانه باشه، بیشتر با ترانه و شعرش منعکس میشه تا تنظیمش. برای بهادر خادمی آرزوی موفقیت می کنم.