ژان باتیست لومر در سال 1868 میلادی به ایران آمد، به دعوت دولت ایران و از سوی دولت فرانسه مامور شد تا ارکستر نظامی در ایران تاسیس کند و به وضعیت دسته های موسیقی ارتش ایران سروسامان بدهد. آن موقع شاید نمی دانست که ورودش به ایران به معنای ورود موسیقی چندصدایی به تاریخ موسیقی ایران خواهد بود، اما بعد از آن، ظرف 39 سال، به تدریس و تعلیم موسیقی به شیوه اروپایی در ایران پرداخت؛ راهی که توسط شاگردش، غلامرضا مین باشیان و بعدتر، علینقی وزیری و روح الله خالقی و دیگران پی گرفته شد.
سال ها بعد،
منوچهر صهبایی، آهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی به گردآوری و بازسازی آثار چندصدایی در موسیقی ایرانی پرداخت و تعدادی از آثار سمفونیک آهنگسازان ایرانی را که به فراموشی سپرده شده یا تقریبا از بین رفته بودند، بازسازی و اجرا کرد. حاصل کار، در مجموعه «آثار سمفونیک آهنگسازان ایرانی» منتشر شده است.
مجموعه آلبوم «آثار سمفونیک آهنگسازان ایرانی» شامل اجرای آثار آهنگسازان نامدار موسیقی ایرانی به رهبری منوچهر صهبایی است که برای ارکستر سمفونیک غربی تنظیم شده اند.
در آلبوم اول این مجموعه که 11 قطعه دارد، سوئیت «بیژن و منیژه» برای ارکستر زهی از
حسین دهلوی، ورژن بدون کُر «شلیل و ویرانه» برای ارکستر زهی و هارپ از
ثمین باغچه بان، «دو موومان» برای ارکستر زهی از محمدتقی مسعودیه، «کاپریس ایرانی» برای ارکستر زهی از مصطفی کمال پورتراب، و «اینترلود» برای پیانو، ارکستر زهی و کوبه ای از علیرضا مشایخی اجرا شده اند که نوازندگی پیانو در آن را پری برکشلی بر عهده داشته است.
آثار این آلبوم توسط ارکستر زهی فیلارمونی شمال بوهم، ارکستر فیلارمونیک پلوفچیف و کامراتا ترانسیلوانیکا بوداپشت به رهبری منوچهر صهبایی اجرا شده اند.