آریان را باید موفق ترین گروه موسیقی پاپ بعد از انقلاب نامید. گروهی که کار خود را از اوایل سال ۱۳۷۸ با ده عضو آغاز کرد.
«علی پهلوان» و «پیام صالحی» در دوران سربازی در کرمانشاه باهم آشنا شدند. آها به خاطر علایق مشترک در حوزه سرودن شعر و نوازندگی و خوانندگی بیشتر با یکدیگر اخت گرفتند.
اواخر دهه هفتاد رفته رفته فضا برای بروز موسیقی پاپ رونق می گرفت که هسته اولیه آریان شکل گرفت. این گروه اولین گروه رسمی موسیقی پاپ بعد از انقلاب را تشکیل دادند. هسته اولیه شامل ویلن و گیتار به سبک ایرانی بود و همخوانی زنان نیز به آن اضافه شد. مدتی بعد از آغاز کار، «علیرضا طباطبایی» نوازندهٔ ساز (درام) به آنها پیوست، اما پس از آن «محمدرضا گلزار» (گیتار) و «امیرحسین مستعد» (گیتار بیس) گروه را ترک کردند.
ترانه ها را عموما با زبان سهل و ساده برای عموم جامعه انتخاب کردند و در نهایت با اولین آلبوم یعنی «گل آفتابگرودن» در سال 79 اتفاقی ویژه را رقم زدند. استقبال جوانان از این سبک اجرا فوق العاده بالا بود. آلبوم بعدی سال 1380 با نام «و اما عشق» منتشر شد که رکوردهای فروش را جا به جا کرد.
گروه آریان در سال ۱۳۸۷ نخستین آهنگ مشترک خود را با «کریس دی برگ» خواننده مشهور ایرلندی در تهران اجرا کرد.
در اسفند ماه سال ۱۳۹۳ این گروه با انتشار آلبوم آخر خود به نام «خداحافظ» و انتشار کتاب نت و شعر کلیهٔ آهنگهای اجرا شده توسط این گروه در دو جلد به نام آهنگهای گروه آریان برای گیتارنوازی آسان که توسط محمدرضا تاجیک نوشته شد به کار خود پایان داد.
عده زیادی علت پایان کار گروه آریان را مهاجرت یکی از اعضای اصلی یعنی علی پهلوان به استرالیا می دانند. شراره فرنژاد گیتاریست و همخوان این گروه راجع به پایان آریان گفته است: من اصلا این پایان را برای «آریان» نمی خواستم. ما 14 سال برای انسجام گروه با تمام مشکلات کنار آمدیم و حرکت به سمت جلو را ادامه دادیم. نمی شود زحمات هیچ کس در این گروه را انکار کرد، چه کسانی که در این گروه نقش پر رنگ تری داشتند و چه کسانی که کم رنگ تر بودند. همه در این گروه زحمت کشیدند و هیچ کس نمی تواند بگوید که «آریان» مال من است. چرا؟ چون من آهنگ های بیشتری برایش ساختم و بیشتر زحمت کشیدم. من نمی دانم چه اتفاقی برای علی پهلوان افتاد اما شاید همه این دلایل باعث شده بود که به داستان مهاجرتش بیشتر و جدی تر نگاه کند و در نهایت از سوی دیگری از دنیا به یکباره تصمیم گرفت که گروه «آریان» را با آلبومی که اصلا قرار نبود نامش «خداحافظ» باشد و نام دیگری داشت، به پایان برساند.»
نام گروه آریان در کتاب موسیقی دانان بین المللی به عنوان گروه موسیقی ثبت شده است.
گروه آریان 15 سال در موسیقی ایران فعالیت کرد. در این مدت بیش از 5 میلیون نسخه آلبوم فروخت و بیش از 400 اجرا در سرتاسر جهان داشت.