«سید امرالله شاه ابراهیمی» متولد شهر صحنه، نامی ترین استاد تنبورنوازی معاصر است. او تنبور را از پدرش «سید لطف الله»، تار و سه تار را از «سید احمد اعتضادی» شاگرد «غلامحسین درویش» فرا گرفت و بر ردیف موسیقی سنتی ایران تسلط پیدا کرد. به همت او تنبور از انزوای چند صد ساله بیرون آمد و به مجامع هنری و بین المللی راه یافت. اکثر تنبور نوازان حال حاضر یا مستقیماً شاگرد ایشان بوده اند یا از طریق شاگردان ایشان به جمع تنبورنوازان پیوسته اند. او در دهه پنجاه با تشویق «وزارت فرهنگ و هنر» نسبت به دایر نمودن کلاس رسمی تنبور در شهر صحنه اقدام کرد. سپس با شاگردانش اولین «گروه تنبور نوازان» معاصر را تشکیل داد.