هفته بدون تو شرو می شه با شنبه ای که بدتر از مرگه فرقی نداره تو کدوم فصلیم دنیای من بی تو پُر از برگه یکشنبه رو باید مدارا کرد با خاطراتی که پُرم کردن با آدمایی که تو این مدت با حرف هاشون دلخورم کردن با هر دوشنبه اشک می ریزم کی گفته دیوونگی حد داره؟ نیستی بگی خیلی دوسم داری نیستی بگی امشب نود داره! بی تو که چیزی مثل سابق نیست رفتی و با تو دلخوشی رفته رفتی و تیکه تیکه ی قلبم جامونده بین روزای هفته حافظ یا تجریش، سعدی یا ملت امشب اگه بودی کجا بودیم؟ با نصف قیمت فیلم می دیدیم ما هر سه شنبه سینما بودیم! جز لحظه ای که دس تکون دادی از چارشنبه چیزی یادم نیست ابرای بارون زا رو برگردون مردی که اشک نریزه آدم نیست من موندم و این کوچه های خیس من موندم و همراهی چترت هر پنج شنبه شعر می خونم تو سالنای خالی از عطرت من تک تک بغضای دنیا رو به آخر هفته بدهکارم با هر غروب جمعه می میرم با هر غروب جمعه می بارم از وقتی چشماتو رو من بستی خورشید از دنیای من رفته من موندم و دلواپسی هام و دلتنگیای آخر هفته