من یه منم که از شروع بازی شکست تحمیلی و بو کشیدم
هزار دفعه تو بردی و هزار بار دور زمین و تو سرم دویدم
قرار من با تو همیشه این بود تو قهقهه کنی من هق هق کنم
فرقی نداره مشقی یا واقعی آهسته تر بکش بذار دق کنم
میری به جایی که یه روز می رسی می مونم و تو فکر درجا زدن
تو فکر فتح یه ترانه بودم این واژه های بی پدر جا زدن
قدم زدم روی خودم له شدم با ریه هایی که دچار دودن
سیصد و شصت و شیش بار عُق زدم به سالهایی که کبیسه بودن
بردی و توی اخم تو گره خورد علامت سوالای بی جواب
بین شکست و باخت تو رو باختم تف به دموکراسی این انتخاب
تف به دموکراسی این انتخاب
تو رفتی و قطار تو سوت زد توی سرم از کتری آب جوش
انگار باید خودم و دم کنم بعد از تو روی این اجاق خاموش
بعد از تو روی این اجاق خاموش